رادیکالها از نظر سیاسی خواهان از میان بردن نابرابریهای سیاسی هستند. آنان در پی ایجاد تغییرات اساسی در کل ساختار سیاسی کشور هستند. از نظر سیاسی رادیکالیستها تمایلات متفاوتی دارند. برخی در تلاش برای بازگشت به گذشته و دوران طلایی بوده، برخی در تلاش برای اشاعه دین مورد نظر خویش در سراسر جهان و گروهی نیز ملیگرایانی هستند که برای اشاعه فرهنگ خویش تلاش میکنند. وجه مشترک تمامی آنها، ایجاد تغییرات اساسی در نظام سیاسی حاکم است. در واقع آنان نظم حاکم را مخدوش کرده، درصدد ایجاد نظمی نوین از طریق ایجاد تغییراتی بنیادین هستند.

از نظر اجتماعی رادیکالها نظیر اصلاحطلبان خواهان از میان بردن نابرابریهای اجتماعی و از نظر اقتصادی نیز موافق با تغییرات گسترده اقتصادی هستند.
ب: تعریف عملیاتی رادیکالیسم سیاسی
بهطور کلی هدف اصلی طرفداران رادیکالیزم ایجاد تغییرات اساسی و دگرگونی در نظام سیاسی است. در واقع مخالفت و نارضایتی (احساس بیعدالتی) افراد با گرایش سیاسی رادیکال، در هر یک از عرصه های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی منجر به تمایل آنان به ایجاد انقلاب علیه نظام سیاسی حاکم میشود. به عبارتی هر نوع احساس نارضایتی در میان رادیکالها به احساس بیعدالتی سیاسی تبدیل خواهد شد.
در بررسی یافته های حاصل از مصاحبه به این نتیجه رسیدیم که: در درون گرایش رادیکال گرایشهای مختلف و متمایزی وجود دارد. به طور کلی منظور از گرایش سیاسی رادیکال در این پژوهش افرادی است که خواهان برچیده شدن نظام و زیر سؤال بردن مشروعیت نظام سیاسی کشور هستند. از این رو گرایشهای مختلفی وجود دارد. برخی به ناسیونالیسم معتقدند، برخی رادیکالهای دینی هستند و برخی دیگر رادیکالهای سکولار. در میان افراد مورد مصاحبه برخی از رادیکالهای ارتجاعی به سکولاریسم نیز تمایل داشتند بنابراین شاید بتوان این افراد را در یک گروه کلی سکولار قرار داد. از اینرو رادیکالها به دو دسته رادیکال دینی و رادیکال سکولار تقسیم شدند.
در میان رادیکالهای دینی در رابطه با موضوع حکومت دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. برخی هر نوع حکومتی در دوران غیبت را جائر و ستمگر میدانند. بنابراین آنها مخالف تشکیل جمهوری اسلامی در زمان غیبت امام عصر هستند. برخی دیگر نیز خواهان حکومت اسلامی هستند. منظور از حکومت اسلامی نیز حکومت فقیه نیست بلکه حکومت احکام اسلامی است که الزاما میبایست توسط حاکمی که به رأی مردم فرهیخته یعنی اهل حلّی و عقد انتخاب میشود، اجرا گردد. بنابراین در این نوع حکومت عموم مردم نمیتوانند در انتخابات شرکت کنند، بلکه به افراد فرهیخته اختصاص دارد.
به طور کلی میتوان گفت رادیکالهای دینی نیز خواستار نوعی ارتجاع و بازگشت به گذشتهی اسلامی هستند.
گروه دیگر از رادیکالها همانطور که گفته شد رادیکالهای سکولار هستند. این گروه از نظر عقاید شباهت بسیاری با اصلاحطلبان دارند، با این تفاوت که رادیکالهای سکولار خواستار تغییر نظام سیاسی کشور هستند. علاوه بر این آنان خواستار دموکراسی هستند و دموکراسی را بهترین نوع حکومت میدانند. برخی از آنان خواستار حکومت پادشاهی و برخی دیگر خواستار حکومت دموکراسی هستند.
در ذیل به بیان مولفه گرایش سیاسی رادیکال میپردازیم:
رادیکالهای دینی؛
جدول (۶-۳): معرف، سطح اندازه گیری، دامنه تغییر و حداکثر امتیاز مولفه تشکیل حکومت اسلامی

نتایج حاصل از همبستگی معرفهای مربوط به مولفه تشکیل حکومت اسلامی حاکی از آن است که معرف «عدم نقش عامه در تصمیم‌گیری‌های سیاسی» کمترین همبستگی (۰۰۹/۰-) را با ۴ معرف دیگر دارد. از سوی دیگر با حذف متغیر مذکور ضریب آلفای کرونباخ از ۶۴۲/۰ به ۷۳۸/۰ افزایش یافت. معرف «مخالفت با ولایت فقیه» نیز بیشترین همبستگی (۷۱۵/۰) را با سایر معرفها دارد. بنابراین شاخص گرایش سیاسی رادیکال دینی بر اساس ۴ معرف باقی مانده ساخته شد. بدین ترتیب حداکثر امتیاز یک فرد از شاخص گرایش سیاسی رادیکال برابر با ۲۰ است.
مولفه رادیکالهای سکولار:
جدول ( ۷-۳): معرف، سطح اندازه گیری، دامنه تغییر و حداکثر امتیاز مولفه مخالفت با جمهوری اسلامی و ولایت فقیه