در این تحقیق پس از تهیه پرسشنامه جهت کسب روایی صوری به اساتید و صاحب­نظران مراجعه و نظرات آنان در پرسشنامه اعمال شد.
اعتماد ( پایایی )
یک مقیاس قابل اعتماد مقیاسی است که در آن افراد در دو موقعیت زمانی مختلف امتیاز یکسانی را به دست آورند. فقدان قابلیت اعتماد در یک مقیاس، ناشی از گویه ­های غیر قابل اعتماد است، بنابراین لازم است هر گویه را برای قابلیت اعتماد آن بیازمائیم.

مقیاس تک بعدی مقیاسی است که در آن همه گویه ها مفهوم واحدی را اندازه گیری می کند که برای سنجش آن از تکنیک تحلیل گویه ها استفاده شده است. راه پی بردان به اینکه آیا پاسخهای مربوط به یک گویه خاص، با پاسخهای گویه ­های دیگر هماهنگی دارد یا خیر، محاسبه ضریب همبستگی میان نمره افراد در آن گویه و نمره آنها در بقیه مقیاس است. این ضریب، ضریب گویه به مقیاس نامیده می شود^[۷۲]. ضریب همبستگی از ۰ تا ۱ در تغییر است. هر چه این ضریب بالاتر باشد تعلق گویه به مقیاس بیشتر آشکار می شود، بر اساس یک قاعده سرانگشتی اگر این ضریب کمتراز ۳/۰ باشد، باید گویه مربوط بدان از مقیاس حذف شود. (دواس،۱۳۷۶: ۳۳۱)
از آنجا که بیشتر اوقات دستیابی به افراد در دو موقعیت امکان­ پذیر نیست، رهیافت علمی­تر توجه به هماهنگی پاسخ یک فرد به یک گویه در مقایسه با هر یک از گویه ­های دیگر مقیاس است. (همبستگی­های گویه به گویه) این رهیافت سنجه­ای برای اندازه ­گیری قابلیت اعتماد کلی مقیاس فراهم می­ کند. شاخص آن آماره­ای است که ” آلفای کرونباخ ” نامیده می­ شود. این آماره از ۰ تا ۱ تغییر می­ کند، هرچه این رقم بالاتر باشد، قابلیت اعتماد مقیاس بیشتر است. براساس یک قاعده سر انگشتی، آلفا باید حداقل ۷/۰ باشد تا بتوانیم بگوییم که مقیاس دارای قابلیت اعتماد است.(همان،۳۳۲) نتایج آزمون آلفای کرونباخ مربوط به متغیرهای تحقیق به صورت زیر می‌باشد:
جدول شماره۳-۱: ضرایب مربوط به آزمون مقیاس سنجش متغیر “میزان مهارت تشخیص”

نتایج آزمون طبق جدول شماره۳-۱نشان می­دهد که مقیاس از اعتبار کافی برای سنجش متغیر “میزان مهارت تشخیص” برخوردار است. چرا که مقدار آلفای کرونباخ آن (۷۴۲۶/۰) بالاتر از ۷/۰ می­باشد.
جدول شماره۳-۲: ضرایب مربوط به آزمون مقیاس سنجش متغیر “میزان مهارت مقایسه”