سیمرغ

تهران - طالقانی خیابان استاد نجات الهی

۱۸۰

هویزه

تهران - ولیعصر

۹۲

کوثر

جدول ‎۲-۲ هتل های چهار ستاره شهر تهران (فهرست هتل ها: تهران, ۲۰۱۴)

استاندارهای معاونت گردشگری ایران برای هتل های چهار ستاره و پنج ستاره

در راستای اجرای ماده ۱۰ آئین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل، درجه­بندی و نرخ­گذاری تاسیسات گردشگری و نظارت بر فعالیت آنها و تبصره­های ذیل آن و مشخص شدن ملاک­های ارتقاء سطح خدمات و سرویس دهی هتل های کشور ضوابط فنی و بهداشتی و شرح مشخصات خدمات، تجهیزات و درجه­بندی و ارتقاء کیفیت خدمات اینگونه واحدها، تدوین شده است. این مجموعه شامل حداقل شرایط استاندارد کیفیت خدمات درهتل­ها می باشد .این شرایط برمبنای نیازها و انتظارات مشتریان تنظیم شده است (استاندارد کیفیت خدمات گردشگری, ۱۳۸۶).
استانداردهای آورده شده در این مجموعه به طورکلی، حد انتظار در هر سطح از درجه را مشخص­می­سازد، اما خدمات موجود در هتل­ها و سطح کیفی آن­ها منحصر به این استانداردها نیست و اینگونه واحدها می توانند استاندارد کیفیت خدمات خود را فراتر از این استانداردها تعیین نمایند. حداقل شرایط لازم برای استاندارد هتلها حداقل شرایط لازم برای درجه­بندی یک هتل در یکی از سطوح درجات، دارا بودن سطحی از خدمات و تسهیلات است که میبایست در آن واحد به میهمانان عرضه شود (استاندارد کیفیت خدمات گردشگری, ۱۳۸۶).

مطالعه خصوصیات گردشگران چینی

موقعیت جغرافیایی

جمهوری خلق چین در جنوب و جنوب شرق آسیا در بین ۷۳ تا ۱۳۵ درجه طول شرقی از نصف النهار مبدا و ۴ تا ۵۳ درجه عرض شمالی از خط استوا واقع شده است. از مرزهای شمالی تا جنوب چین ۵۵۰ کیلومتر و از شرق تا غرب این کشور ۵۰۰ کیلومتر فاصله است. طول مرزهای خشکی چین حدود ۲۲ هزار و ۸۰۰ کیلومتر می رسد (Walton, 2011, p. 5).
چین در شرقی ترین قسمت آسیا قرار گرفته است و با ۱۵ کشور همسایه است، از شمال با روسیه و مغولستان، از غرب با قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، پاکستان و افغانستان، از جنوب با هند، نپال، سیکیم، بوتان، میانمار، لاوس و ویتنام، از شمال شرق با جمهوری دمکراتیک کره، از شرق و جنوب در مجاورت دریای زرد، دریای شرق چین و دریای جنوب چین است که ژاپن، فیلیپین، مالزی و اندونزی و برونئی در آن سوی آن قرار گرفته اند. مساحت چین ۹٫۶ میلیون کیلومتر مربع است که بزرگترین کشور دنیا محسوب می شود (China- The Asia and Pacific Intra-Regional Outband Series, 2006).

پایتخت سیاسی

شهر پکن^[۲۱] بعنوان مرکز سیاسی و تجاری چین با وسعت حدود ۸۰۰/۱۶ کیلومتر مربع یکی از مهمترین و جذاب ترین پایتخت های جهان محسوب می شود. پکن دارای آب و هوایی چهارفصل بوده و بهترین زمان برای مسافرت به این شهر، فصل  پاییز و بهار می باشد . آثار بسیار زیبا و باستانی پکن، خود حکایت از قدمت ۳۰۰۰ ساله این شهردارد. مسئولان شهر پکن برای جذب جهانگردان اقدامات زیادی را مانند ساخت هتل های بسیار شیک و مجلل، مراکز تفریحی، مراکز خرید، سالنهای نمایش، امکانات خوب حمل و نقل شهری، محلهای مختلف برای اجرای اپرا و دیگر اماکن امروزی در کنار آثار باستانی همچون میدان، شهر ممنوعه، قصرهای امپراطوری، دیوار بزرگ چین و معبد آسمان، قصر تابستانی و امارتهای زیبا را برای حضور میلیونها توریست و جهانگرد از سراسر جهان در این شهر فراهم ساخته اند (China- The Asia and Pacific Intra-Regional Outband Series, 2006).

استان ها، مناطق خود مختار و مناطق ویژه اداری^[۲۲]

چین دارای ۲۳ استان(به همراه تایوان)، ۵ بخش خود مختار، ۴ شهرداری تحت نظر مستقیما دولت مرکزی و ۲ منطقه ویژه اداری ( هنگ کنگ و ماکائو) که جمعا دارای ۳۴ بخش اداری است. در اینجا به چهار نوع تقسیم بندی اداری شهرها خواهیم پرداخت.
شهرداری ها^[۲۳]: پکن ، چونگ کینگ ، شانگهای ، تیانجین که تحت نظارت مستقیم دولت مرکزی می باشد.
مناطق خودمختار^[۲۴] : شامل گوانشی^[۲۵] ، ای منگو(مغولستان داخلی) ^[۲۶]، نینگ شیا^[۲۷] ، شیزانگ(تبت)^[۲۸] ، شین ژیانگ^[۲۹] مناطقی است که در آن اقلیت چینی هان^[۳۰] در آن ها اکثریت دارد.
مناطق اداری ویژه^[۳۱]: هنگ کنک و ماکائو. این مناطق مناطقی هستند که سیاست یک کشور با دو نظام^[۳۲] در آن ها اجرا می شود.
استان ها^[۳۳]: شامل آنهویی، فوجیان، گانسو، گوانگدونگ، گوئیژو، هاینان، هبی، هنان ، هیلونگجیانگ ، هوبئی ، هونان ، جیلین، جیانگ سو، جیانگشی، لیائونینگ، چینگهای، شاندونگ، شنخی ، شانخی، سیچوان، یوننان و ژیجانگ می باشد (China- The Asia and Pacific Intra-Regional Outband Series, 2006).

نقشه چین بزرگ

نقشه ‎۲‑۱بخش بندی اداری چین بزرگ منبع: (nationsonline, n.d.)
در این نقشه مجموعه شهرها^[۳۴] با رنگ قرمز ، چهار استان خود مختار با قهوه ای تیره، مناطق ویژه اداری با رنگ زرد و استان ها با قهوه ای روشن مشخص شده است. پایخت ملی با ستاره قرمز و مراکز شهرداری ها با دایره قرمز مشخص شده است (nationsonline, n.d.).

تعطیلات و زمان سفر گردشگران چینی

از آنجا که جامعه چین غالبا جامعه ای کشاورز محور است، با مقوله مزرعه داری عجین شده است. در جوامع روستایی چین، گذراندن تعطیلات خارج از روستا مرسوم نیست. اما تعداد آنهایی که درگیر کار کشاورزی نیستند و اقدام به گذراندن تعطیلات خارج از روستا می کنند همچنان رو به افزایش است. در سال ۱۹۹۲ تعطیلاتی یک هفته ای برای کارمندان دوات و کارکنان شرکت های بزرگ در نظر گرفته شده است. اما در این مدت در سال ۱۹۹۴ به ۴۴ ساعت کاهش یافت. در سال ۱۹۹۵ مجددا تعطیلات بازنگری و به ۴۰ ساعت کاهش یافت. کاهش تعطیلات منجر به کاهش سفرهای داخلی و سفرهای خارجی از جمله هنگ کنگ، ماکائو، جمهوری کره و تایلند شد. در سال ۱۹۹۹ تعطیلات جدیدی در دولت تصویب و جهت اجرا ابلاغ شد که به هفته طلایی چین موسوم گشت. در حال حاضر، دوره پیک سفرهای خارجی و همچنین سفرهای داخلی در همین سه هفته انجام می شود که شامل:
۱- فستیوال بهاره سال نو قمری چینی: این تعطیلات از اول ماه نخست تقویم قمری شروع شده و به مدت ۳ روز ادامه دارد. اما در عمل بسیاری از مردم چین، یک هفته کار خود را تعطیل می کنند.
۲- هفته ماه می: که شامل گرامیداشت روز جهانی کار در روز اول ماه می و روز ملی جوان در روز ۴ می می باشد.
۳- تعطیلات ملی: که از روز یکم ماه اکتبر به عنوان روز ملی چین شروع می شود.. روز ملی چین اشاره به سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین دارد.
بسیاری از چینی ها مخصوصا خانواده ها، ترجیح می دهند در طول این تعطیلات سفر کنند. بنابراین تقاضا برای مسافرت در طول این سه هفته بسیار بالاست و در نتیجه برخی از گردشگران به دلیل شلوغی بیش از حد و رزرو شدن تمامی تورها نمی ­توانند به مقاصدی که علاقه مندند، سفر کنند البته این محدودیت سفر فقط برای کارمندان دولت است و شامل بخش خصوصی و بازنشستگان نمی شود. البته سازمان ملی گردشگری چین به دنبال کوتاه کردن روزهای تعطیل ماه می و روز ملی چین است تا بتواند توزیع مناسب فصلی سفرهای داخلی و خارجی را داشته باشد و با توجه به افزایش سالیانه سفرها بتواند تسهیلات لازم را برای پاسخگویی به نیاز مسافران در طی سال فراهم کند. سازمان معتقد است که تنها تعطیلات سال نو قمری باید همچنان بدون تغییر باقی بماند. این سازمان پیشنهاد کرده است به جای کاهش روزهای تعطیل ماه می و روز ملی چین، ایام فستیوال های سنتی چینی مانند فستیوال نیمه پاییز و فستیوال فانوس، تعطیلات عمومی اعلام و جایگزین این ایام شوند (رحیم پور, ۱۳۹۲, ص. ۷۳).

سال نو

۱ ژانویه

جشنواره بهاره، سال نو چینی